23. بازتاب راه پیمایی

23. بازتاب راهپيمايي

در حالي كه بسياري از رجال كهنهكار داخلي و ناظران سياسي خارجي، براي پيآمدهاي انتقال قدرت، ابراز نگراني ميكردند، و امريكاييها از حمام خون صحبت به ميان ميآوردند، و بختيار ملت را به كودتاهاي نظامي تهديد مينمود، ايران خود را براي استقبال از امام آماده ميكرد.

در همين حال، تعداد زيادي از زندانيان آزاد شدند. لايحهي انحلال ساواك به مجلس رفت. امام شوراي انقلاب را تشكيل داد و تعيين خطمشي آيندهي ايران را به ديدار در بهشت زهرا موكول كرد. همچنين در آخرين مصاحبهي تلويزيوني، فشار افكار عمومي را به معني قانون شمرد و از ارتش خواست از تماس با شاه خودداري كند.

نزديكان بختيار به او توصيه كردند كه تنها راه، استعفا است. قطعنامهي طرفداران قانون اساسي و سوسيال دموكراتها، با تمسخر مردم روبهرو شد. اشغال نظامي فرودگاه مهرآباد به منظور ممانعت از ورود هواپيماي حامل امام، با اعتراض سراسري ملت روبهرو شد. سرانجام در حاليكه تهماندههاي رژيم و ارتشيان وفادار به بختيار، در رضائيه و چند شهر ديگر، تظاهرات مردم را به آتش و خون ميكشيدند، ابرقدرتها ناگزير شدند تن به حمايت از امام خميني دهند.

رمزي كلارك (وزير پيشين دادگستري امريكا) نودونه درصد مردم را طرفدار امام خواند و ايزوسيتا از انقلاب اسلامي امام خميني حمايت كرد.

در آستانهي حركت امام از پاريس، ستاد استقبال امام، از سوي جامعهي روحانيت مبارز تشكيل شد و پنجاه هزار جوان مسلمان و مشتاق، حفظ جان امام را برعهده گرفتند.

در چنين شرايطي، كار تظاهرات طرفداران قانون اساسي كه در حقيقت آخرين تلاش تهماندههاي رژيم ستمشاهي بود، بهرغم حمايت نيروهاي انتظامي و مسلّح، با يورش مردم به رسوايي كشيد و بختيار طي نامهاي،(300) خواستار ديدار با امام در پاريس شد، اما رهبر نهضت به طور رسمي اعلام كرد، تا بختيار استعفا ندهد، او را نميپذيرم.

با بستهشدن فرودگاهها، جامعهي روحانيت مبارز دست به تحصن در مسجد و دانشگاه تهران زد و صدها روحاني از سراسر كشور به متحصنين پيوستند. به دنبال آن، راهپيماييها به رژههاي نمايش قدرت تبديل شد و در هفتم بهمن، راهپيمايي عظيمي در تهران و سراسر ايران به راه افتاد. راهپيمايان در روز رحلت پيامبر(صلي الله عليه وآله) و شهادت امام حسن(عليه السلام)، خواستار بازگشت امام خميني شدند و توطئههاي خائنانه براي بازگرداندن شاه را محكوم كردند. آنان هشدار دادند كه در مراحل مختلف، از همهي امكانات و شيوههاي مناسبِ برخورد، استفاده خواهند كرد.(301)

در تظاهرات تهران، سنندج، بيرجند، آبادان، گرگان، قزوين و برخي ديگر از شهرستانها، تعدادي از مردم به شهادت رسيدند و بختيار تظاهركنندگان را به واردكردن اسلحه از خارج متهم كرد و سرانجام در حالي كه به زمان سقوط دولتش نزديك ميشد، راه بازگشت امام را بدون مانع اعلام كرد.

روز نهم بهمن، تهران شاهد يك جنگ خونينِ شش ساعته بود و در ميدانهاي 24 اسفند، ژاله، فوزيه و خيابانهاي فرح آباد، شهباز، آيزنهاور، اميرآباد، و مقابل دانشگاه دهها نفر شهيد و صدها نفر زخمي شدند. در اين روز صداي رگبار مسلسلها از بالاي بام ستاد ژاندارمري و ميادين فوق، ساعتها به گوش ميرسيد و مردم در تهران و شهرستانها با همبستگي كمنظيري گروههاي امداد تشكيل ميدادند و خيابانها را سنگربندي ميكردند.

در اين روز، آيتالله طالقاني به جمع متحصنين روحانيت مبارز پيوست. اساتيد و طلاب حوزهي علميهي قم نيز در مسجد اعظم متحصن شدند و بر اساس اظهارات مطبوعات آن زمان، دو ميليون شهرستاني براي استقبال از امام خميني در تهران به بست نشستند و از سوي اهالي تهران، در مساجد و خانهها مورد پذيرايي قرار گرفتند.

در اين شرايط، خبرگزاريها در تفسيرها و گزارشهاي خود از تشكيلات عظيم روحانيت، چگونگي ادارهي راهپيماييها و جنبش اسلامي مردم سخن ميگفتند و كميتهي برگزاري مراسم استقبال در مدرسهي رفاه تهران، با تعيين مقررات استقبال، مردم را براي يك نمايش قدرت بيسابقهي ملي بسيج ميكرد.